Znakowanie odzieży roboczej jest jedną z metod na stosunkowo tanie i proste zwiększanie świadomości naszej marki wśród klientów. Ubrania z wyhaftowanym lub wydrukowanym logo firmy niejako potwierdzają także pewien poziom profesjonalizmu, jaki reprezentuje firma, której pracownicy noszą oznakowaną w ten sposób odzież.
Zarówno nadruki jak i hafty na odzieży posiadają wiele zalet jak również i wad, które warto krótko opisać i scharakteryzować, aby łatwiej zdecydować, która z tych metod będzie lepszym rozwiązaniem w naszym przypadku.
Przede wszystkim hafty są rozwiązaniem znacznie bardziej trwałym i eleganckim. Ze względu na sposób ich wykonania można je zastosować na każdym typie odzieży, zarówno na t-shirtach, koszulkach polo, polarach, a także np. ręcznikach. Haft jest odporny na wielokrotne pranie i prasowanie, niejednokrotnie haft wytrzymuje cały okres eksploatacji danego ubioru bez jakichkolwiek uszkodzeń. Jako wadę haftu można uznać jego twardość i sztywność, co ma szczególne znaczenie przy dużym rozmiarze haftowanego logo.
Tej wady pozbawiony jest sitodruk, który polega na pokrywaniu tkaniny cienką warstwą farby, przez co nie zmienia się struktura materiału. Z tego też wynika jedna z wad tej metody, a mianowicie sitodruk może być stosowany tylko na płaskich tkaninach, nie jest możliwe wykonanie sitodruku na polarze lub ręczniku frotte.
Sitodruk jest metodą bardzo ekonomiczną przy nadrukach wykonywanych w większych nakładach, rzędu kilkudziesięciu sztuk i najlepiej w maksymalnie kilku kolorach. Wynika to z tego, że przy tej metodzie znakowania niezbędne jest przygotowanie specjalnych matryc osobno do każdego koloru, przez co przy nadrukach niskonakładowych koszt matrycy bardzo mocno rzutuje na koszty wykonania pojedynczej sztuki. Inną wadą sitodruku jest jego niższa trwałość, gdyż na skutek długotrwałej eksploatacji nadruk ulega zużyciu.
W przypadku haftów ilość kolorów nie ma aż tak dużego wpływu na koszty wykonania logotypu, jednak w tym przypadku należy również pamiętać, że istnieje pewnie ograniczenie w kwestii ilości kolorów. Z reguły nie powinno się używać więcej niż kilkunastu kolorów nici, a ponadto w hafcie nie jest możliwe wykonanie przejść tonalnych tzw. gradientów, dlatego do haftu odpowiednio przygotowuje się wektorowy plik, aby posiadał uproszczoną paletę barw.